Argonauci

winocenty · Administrator

Wcale nie zamierzam tu pisać o swoich planach na przyszłość. Nic z tych rzeczy. I nie chodzi tu rownież szukanie sensu życia. Poprostu zapraszam do polemiki z twierdzeniem, że "życie jest niematerialne".

winocenty · Administrator

Widze ze nie spracyzwałem dostatecznie o co biega.
Życie składa się przecież z materii, twierdzenie jest więc absurdalne. Ale czy na pewno za pomocą obserwacji matrialnych przejawów życia można dostrzec przyczynę sprawczą działania organizmów? Odpowiecie pewnie, że łańcuchy DNA. Przecież to one wszystko programują, a są materialne. Ale informacja zapisana genetycznie sama w sobie nie jest materialna. Informacje nie są przecież materialne tylko ich nośnik. Wniosek nasuwa się sam. Po jednej stronie martwa, chaotyczna materia, po drugiej cos, co ją spaja, lecz materialne być nie może.

Kju

Każdy z nas słyszał o cudach i o tajemniczych "siłach" działających na świecie.

Od wieki wieków zdarzali się ludzie mający jakąś dziwna moc. Kiedyś ich szanowano, później palono na stosie (przynajmniej w europie) itd.

Dziś są to ludzie uważani przez niektóre środowiska za "lekko szajbniętych", dlatego że wierzą, że istnieją duchy lub, że choroby można leczyć energią.

Używam określenia "energia" mam tutaj na myśli tą siłę, która jest nazywany w wielu kulturach w rozmaity sposób i jeszcze bardziej różnorodnie opisywana. Chińczycy nazwali ją energią "Qi" i wykorzystywali do doskonalenia siebie w medytacjach, treningach lub do leczenia innych ludzi. W hinduizmie ta sama energia została nazwana "Praną", w europie nazywamy ją po prostu „Energią”, natomiast współczesna nauka określiła ja mianem "Psi".

Dokładnie nie wiadomo, czym ona jest, niektórzy sądzą, że jest to rodzaj promieniowania elektromagnetycznego, inni uważają, że to światło naszej duszy itd. Wiadomo jest, że istnieje, że da się ją sfotografować (zdjęcia aury albo widmo leków homeopatycznych) i że większość ludzi jak trochę popracuje to może ją wyczuć.

I teraz odpowiadając na twoje pytanie, wydaje mi się, że ona może być tą siła napędową. Ponieważ jest to cos duchowego, a jeżeli założymy, że jest prawdą to, co mówi większość religii, że składamy się z ciała, duszy i ducha (chrześcijaństwo też tak uważało do jednego z pierwszych soborów) oraz że ten byt uchodzi z nas "na drugą stronę" w czasie śmierci, a my przestajemy wtedy "działać", to logicznym wydaje się wniosek, że działamy dzięki niemu.